Joe Satriani albümü 'Professor Satchafunkilus and the Musterion of Rock', birkaç gündür player'ımda dönüp duran, Nisan 2008'in tazelerinden.Satriani'ye ilgim bir tarafa, yeni albümün içeriğindeki bir detay, bu defa onu daha da özel kılıyor.
Bugüne kadar eserleri farklı müzik türlerinde değişik biçimlerde yorumlanan Âşık Veysel, bu kez başarılı gitar virtüözü Joe Satriani’ye ilham kaynağı oldu.
'Professor Satchafunkilus and the Musterion of Rock'da “Asik Veysel” ve “Andalusia” isimli iki parça, Âşık Veysel’e ithaf edildi.
Satriani'nin, 'Müzik sanki benim içimde yıllardır biliyormuşum gibi çınladı' diyerek ifade ettiği Âşık Veysel müziğinin etkisine, geçen yaz konser vermek için Türkiye'ye geldiğinde, Türk kültürünü tanıma sürecinde ona verilen Âşık Veysel cd'lerini dinlediğinde kapılmış.
“Asik Veysel” ismini taşıyan parça, usta halk ozanının türkülerinden yapılan düzenleme niteliğini taşırken, kimi bölümlerde gitarla bağlama sesi veriliyor.Müziğin doğasının birleştirici, kültürler arasında köprü kuran yönüne ne hoş bir örnek, öyle değil mi?
Bu parçada bağlamanın sesini vermek için farklı bir teknik uyguladığını ifade eden Joe Satriani, “Hiç çalmadığım bir stilde çaldım. Gitarın sesi çok farklı duyuluyor bu parçada” sözleriyle Aşık Veysel’in kendisine verdiği ilhamı nasıl notalara aktardığını özetledi.
“Andalusia” adlı parçada ise Aşık Veysel’in ruhunun yaşadığını dile getiren sanatçı, halk ozanının ruhunu İspanya’daki bir kasabada yaşıyormuşcasına parçaya aktardığını belirtti.*
Satriani gibi başarılı bir gitar virtüözünün Âşık Veysel sentezi; beslendiği, ilham aldığı kaynaklar bizi düşündürmeli. Üstünde durduğumuz toprakların ne kadar zengin bir kaynak olduğunu, unutabiliyoruz...
İpek yolunun geçtiği topraklardaki destanlardan ilham alınarak oluşturulan Loreena McKennitt "An Ancient Muse" albümü de, içinde yer alan "The Gates Of İstanbul", "Sacret Shabbat" gibi tanıdık tınılarıyla yine benzer şekilde zamanı aşarak, bizi, sadece Osmanlı'nın İstanbul'una değil, Homer'in Yunanistan'ına, oradan Haçlılar dönemi İngiltere'sine de götürüyordu.
'Professor Satchafunkilus and the Musterion of Rock' albümünde 'Overdriver' ve 'I Just Wanna Rock' öncelikli tercihim, dinleyelim diye onlara Odeo player sayesinde burada yer vermek istedim ama, Blogger beni biraz uğraştırdı. O yüzden arzu ederseniz, 'Asik Veysel' ve 'Andalusia' yanında diğer tadımlık Satriani parçalarına Odeo/Flynxs altından rahatça erişebilirsiniz.
![Flynxs [nokta] blogspot [komik a] gmail [nokta] com](http://lynist.googlepages.com/rmail.jpg)
Güzel yazın ve bilgilendirmen teşekkürler Lyn. Kendi coğrafyamızda kısıtlanmış olmamızdan mıdır nedir bilemiyorum, yabancı birilerinin kültürümüzden etkilendiğini görünce insanda çok farklı duygular uyanıyor. Satriani amcanın istanbul ziyaretinde yakınına yaklaşabildiğim anda niye benim de imzalatacak bir gitarım yok diye hayıflanmıştım kendimce:) o da sanki burada olmaktan memnun gibiydi veya yine ben duygusallaşıp öyle olmasını umuyordum. Boğazı sevmeli, kebap-raki süper demeli, yıllardır buraya gelmek istemiş ama gelememiş olmalıydı, istanbul dünyanın en güzel şehri diye düşünmüş olmalıydı benim için. Yanından ayrılırken de kendime gülmüştüm biraz onun için herhangi bir ülkeden farklı olabilir miydi gerçekten?
YanıtlaSilSanırım farklıymış.
zafer karkaç,
YanıtlaSilkonseri kaçırmayanlardan olmana sevindim (:
ülkemize gelen yabancılardan o standart beğeni cümlesini duymaya, daha da kötüsü bununla yetinmeye birileri tarafından özellikle alıştırıldık, maalesef. turizm ve pazarlama ile ilgili stratejik oyunların bir ayağı olsa gerek bu diye düşünüyorum...